Over de hobbelige weg naar deze website
‘We moeten een nieuwe website,’ vond mijn lief en vennoot. ‘Deze is ouderwets en bovendien opgetrokken in het programma iweb en dat wordt niet meer ondersteund.’
Ik begreep niet meteen wat dat betekende, maar het klonk nogal urgent. Een nieuwe website, daar draaien wij als doe het zelvers onze handen niet voor om, dacht ik. Iedere kleine zelfstandige heeft er een, dus hoe moeilijk kan het zijn?
Vol vertrouwen haalde ik een stapel boeken uit de bieb over WordPress, want dat leek toch wel hét programma. Met een kop koffie en goede moed sloeg ik de eerste open: Websites bouwen met WordPress. Dat meervoud klonk geruststellend, alsof je op een regenachtige middag best een gros websites de ether in kan slingeren. Toen gebeurde er iets geks: ik las woorden die ik afzonderlijk best begreep, maar al snel werd de draad een kluwe die uiteindelijk een onontwarbare knoop bleek.
Gelukkig zat er in mijn stapel ook WordPress stap voor stap uitgelegd. Met een nieuwe kop koffie ernaast moest dit toch lukken. Na de eerste bladzijden een paar keer gelezen te hebben was mijn concentratie op en mijn hersens koortsachtig op zoek naar de kwab waar deze informatie in paste. Eerst maar een rondje met de hond.
Okee, blijkbaar ben ik toch niet zo handig hierin. Ik zette mijn trots opzij en pakte mijn laatste hoop: WordPress voor Dummies. Slik. Het begon goed; het eerste hoofdstuk over de voordelen en hoe fijn en handig WordPress is, begreep ik zowaar. Tijd voor een glas wijn! Lag het daaraan dat het niet meer wilde, of is het de overgang die mijn hersencellen langzaam maar zeker aan het verweken was? Ben ik selectief dyslectisch? Gefrustreerd scrolde ik door Facebook. Het ene na het andere succesverhaal werd breed uitgemeten, compleet met juichfoto, slingers en ballonnen. Net op het moment dat ik me onder een deken voor de tv wilde gaan schamen, zag ik haar. Mijn reddende engel. Haar vriendelijke blauwe ogen keken mij begripvol aan en beloofden dat het goed zou komen. Mok heette ze, een naam uit een kinderboek. Helemaal goed.
Ik meldde me aan en zij nam me bij de hand. Ter voorbereiding op de grote webbouwdag vertelde ze in een filmpje met heldere stem en per stapje wat ik doen moest. En ik begreep haar. Met relatief gemak downloadde ik WordPress op mijn domein, vroeg een SSL certificaat aan, maakte een menu opzet, zocht foto’s op Pixabay, ontwierp een logo en schreef teksten. Morgen is het zover, dan mag ik met vijf lotgenoten aan haar keukentafel gaan bouwen. Ik kan niet wachten!
Wordt vervolgd…
Leuk proces Inge.
Ooit bouwde ik voor de dun een bandsite, maar kan hem nergens meer vinden.
Er zijn bedrijven die rustig 7000,- euro vragen voor het bouwen.
Heb je dus mooi bespaard straks.
Zo is dat, Hans.
En ik kan hem lekker zelf bijschaven. Bovendien (uiteindelijk) goed voor het zelfvertrouwen 😉
Leuk om te lezen Inge. Ik moet en wil er ook nog ooit eens aan geloven, alhoewel de huidige website ook nog redelijk kan. Hulp van schoonzoon is dan wel erg handig. Goed te lezen dat het toch kan…:>). Mijn brein is minder geschikt voor dit soort websitelogica, denk ik dan, maar wie weet… Het zou in ieder geval mijn zelfvertrouwen ook enorm verhogen. Eerst maar eens mijn eigen schrijfsels helder krijgen. Petje af. De website ziet er prachtig uit en je verhaal is altijd een plezier om te lezen.
Met goede begeleiding wordt het zelfs leuk!