Al mijn hele leven verschijnt Aart Staartjes met zekere regelmaat in onze woonkamer. Daarom voelt hij als familie, een verre oom die in verschillende levensfases opduikt, in wisselende gedaantes. Mijn ouders hadden zo hun bedenkingen. Toen ik klein was vonden ze hem vaak te plat en uitgesproken. Toch lieten ze hem steeds weer binnen. Want ja, het is wel familie.

Als kind vond ik hem soms ook een beetje raar, maar vooral spannend en grappig. Hij stond tussen mij en de grote mensen in. Door hem voelde ik me serieus genomen. Taboes bestonden niet bij de Stratenmakeropzeeshow en J.J. de Bom, voorheen de Kindervriend. Voor het eerst werd er in een kinderprogramma gesproken over dood, sex, pesten, ziekte, verliefdheid, poep en pies. Ik ontdekte een wereld die verder ging dan tandenpoetsen en huiswerk maken. En dat op een vrije, geestige manier, in een taal die ik begreep en met de uitnodiging om vooral zelf na te denken. Ouders doen ook maar wat en hebben niet altijd gelijk. Nou, daar was ik het zeer mee eens!

Jaren later werd ik zelf moeder en opeens was hij er iedere dag, in Sesamstraat. Meneer Aart, de norse mopperkont, was één van de favoriete karakters van onze dochter. Liefdevol doopte ze hem om tot ‘Meneer Staart.’
Inmiddels was ik verhalen gaan schrijven en een reeks over Zwervertje werd (hoera!) aangekocht door Sesamstraat. Zo kwam het dat ik op een mooie dag, samen met illustrator Brigida Almeida, naar de studio in Hilversum reed om de opnames bij te wonen. Vanaf een bankje in het broccoli-bos zag ik hoe Meneer Aart zich stram in een zandkuil liet zakken. Er werd een ploegje uitgelaten kleuters om hem heen gezet, het werklicht ging uit, de spots aan en actie! Duimen gingen in de mond en wangen werden rood van concentratie, terwijl Meneer Aart mijn verhalen voorlas. Tjonge…

Nadat Aart uit de kuil geholpen was, kwam hij ons begroeten. Brigida kende hij al van eerdere projecten, ik kreeg een vriendelijke hand. Bovenstaande foto werd gemaakt en we spraken nog even over Walz, waarin hij op ontroerende wijze de zieke pater familias van een circusfamilie speelde. Door veel te weinig mensen gezien. Hij gromde dat ze het op een stomme tijd hadden uitgezonden. Toen vertrok hij naar zijn stretchbed in de kleedkamer.