Vertrekken gebeurt wel vaker. Dan pak je een tas of handzaam koffertje, mikt er wat verschoninkjes in, toiletspul, iets voor een frisse avond, lekkere wandelschoenen en klaar ben je.
Nee, dan onze jaarlijkse uittocht naar Terschelling. Dat heeft meer weg van een verhuizing, waarbij we onze halve huis- en werkraad in bus en caravan moeten zien te proppen. Sinds een aantal weken wandelen we met samengeknepen ogen en uitgestrekte voelsprieten door huis en schuur. Her en der ontstaan stapeltjes van niet te vergeten zaken. Er worden reparaties gedaan, posters ontworpen, lijsten gemaakt en gerepeteerd. De website moet nog aangepast en de BTW aangegeven, een nieuwe CD opgenomen en geperst, voorstellingen gespeeld, vrienden bezocht en wassen gedraaid. Het moment van inpakken komt naderbij.
Na 15 jaar draaien we onze handen er niet voor om, zou je kunnen denken. Okee, enige routine is er wel, maar het is altijd net weer anders en vooral nogal veel. Iedere kampeerder weet hoe ongelofelijk veel spullen je nodig hebt om een paar weken simpel te leven. Het kan reuze ontspannend werken, zo’n verblijf in de natuur, maar een beetje bescherming tegen kou, zon, regen, muggen, teken en pokdalige ondergronden is wel prettig. En zonder koffie, thee en een pannetje eten is er ook niks aan. Dat betekent dus borden, pannen, mokken, bestek en een minimale voorraad kruiden.
Nu zijn er mensen die rustig weken op visserskrukjes zitten of romantisch als kleermakers op een picknickkleed, maar die zijn zelden boven de dertig, laat staan het dubbele. Fijne stoelen mee dus, ook voor visite anders beland je als goede gastheer/vrouw alsnog op de grond en bij de fysio.
Zonder fiets is driekwart van het eiland onbegaanbaar en we hopen toch de hond ooit in die leuke houten fietskar te lokken. Wasemmers, droogrekje, knijpers, koelbox en voor zeven weken hondenvoer want haar merk verkopen ze niet op Terschelling en anders raakt onze kleine fijngevoeligerd onherroepelijk aan de dunne.
Daarmee zijn we er nog lange niet, want we gaan ook spelen. Ja, backgammon, kolonisten van Catan en badminton, maar bovenal voorstellingen. Daarvoor nemen we mee: een decor, licht- en geluidsinsallatie, instrumenten, kostuums, posters, kleurplaten, stiften, punaises, plakband, laptops, een laminator en een printer met uiteraard een setje reserve-cartridges.
De dag voor vertrek moet het geschieden. Tot nu toe is het steeds gelukt om alles in slechts één bus met caravan te stouwen. Vooral dankzij het volhardende karakter van Chris en zijn bijzondere stapeltalent. Als hij (meestal midden in de nacht) de achterdeur van de bus dichtdrukt, zit er geen lucht meer in. Een mirakel is het, ieder jaar weer.
Errug herkenbaar, het is alsof ik ons verhaal van onze inpakavonturen zit ze lezen…. wij gaan (voor t eerst) met ons theatertje op ZOMERTOUR. Wij wensen jullie heel veel plezier èn ontspanning op het prachtige Terschelling! Zullen we elkaars avonturen volgen? Leuk! Groetjes van Anneke en Fer van Tante Thee Theater.
Wat leuk! Waar gaan jullie touren?
Heeerlijk om te lezen. Benieuwd naar vervolg. Succes en vooral veel plezier.
herkenbaar!!
Ja ….dat kost veel inspanningen, enthousiasme en organisatietalent..en heerlijk zoals je het beschrijft Inge.. inpakken voor zoveel weken.. wat een klus! Succes lieverds
Mag ik jullie, na het inpakken een voortreffelijk verblijf en heerlijke optredens wensen op het Godeneiland Skylge…met warme groet! Frans.
Leuke spitsvondige tekst.
Wat een mazzel dat wij vroeger al die “onmisbare luxe” nog niet hadden.
Naast succes met Snater ook veel plezier en ontspanning op Terschelling !